- kıpkızıl
- [kıp'kızıl]s.1. 通红, 猩红色, 绯红色, 鲜红色: Kadının yüzü kırışıklıklarla doluymuş. Beti benzi kül gibiymiş. Gözleri bulanık, saçları kıpkızılmış. 这个妇人满脸皱纹, 灰头灰脸的, 烂眼睛, 红头发。2. 转́ 过分, 过度
Türkçe-Çince Sözlük. 2014.
kıpkızıl
Look at other dictionaries:
kıpkızıl — sf. 1) Her yanı kızıl 2) Çok kızıl 3) mec. Aşırı, koyu … Çağatay Osmanlı Sözlük
duru — sf. 1) Bulanıklığı olmayan, temiz, berrak Duru su. 2) Pürüzsüz (ten) Bu, duru beyaz tenli ve kıpkızıl dudaklı bir körpe Rus kızıydı. Y. K. Karaosmanoğlu 3) mec. Arınmış, karışık olmayan (dil, üslup) … Çağatay Osmanlı Sözlük
kuşaklı — sf. Kuşağı olan Kıpkızıl ve gırtlaktan aşağı kuşaklı gömlek, tuhaf bir kasket ve elde silah! A. Gündüz … Çağatay Osmanlı Sözlük
boya vurmak (veya çekmek veya sürmek) — boyamak Kimi kirpiklerine boya sürüyordu. R. H. Karay Kıpkızıl bir boya çektin odanın her yerine. M. A. Ersoy … Çağatay Osmanlı Sözlük
